Dit artikel van Guus Peters, met de beelden van Klaas Jan van der Wey verscheen in het blad van de Nederlandse Bridge Bond, partner van Art Fund Nyenrode voor de organisatie van de populaire 'Kunst en Bridge dagen' op Kasteel en Landgoed Nijenrode.
Lex Harding, ex-radio-dj, verzamelt popart eenvoudig en wil zijn uitgebreide collectie ook jonge mensen laten zien.
toegevoegd.” Het avontuur bij Radio Dolfijn duurde door het verdwijnen van het radiostation niet lang, waarna hij de overstap maakte naar Radio Veronica. In de bijna acht jaar dat hij er als radio-dj werkte, steeg zijn populariteit. Totdat Radio Veronica in 1974 verdween en Harding radiodirecteur werd bij de publieke omroep Veronica en Stichting Nederlandse Top 40 mede oprichtte. Ook was hij jarenlang de vaste presentator van de Nederlandse Top 40 op Hilversum 3.
Eerste kunstaankopen
In de jaren dat Harding dagelijks met zijn stem op de radio te horen was, had hij nauwelijks belangstelling voor beel- dende kunst. Het was pas na zijn radiocarrière dat hij daar interesse voor ontwikkelde. “Ik had goed verdiend in de mediawereld en had een prachtig huis in Nijkerk gekocht. Toen al mijn meubels erin stonden, vond ik dat het nogal kaal oogde. Er moest iets aan de muur.” Dat was nog een hele zoektocht. Van oude meesters tot figuratieve dingen: Harding kocht allerlei kunst aan, maar werd er door de Nederlandse zangeres Sandra Reemer, een bekende van hem, op gewezen dat het een rommeltje was. Hij kreeg als tip dat hij zich moest beperken tot een bepaalde stroming als hij een mooie verzameling wilde beginnen. Hij voelde zich het meest thuis bij popart. “Ik had net mijn eerste zeefdruk van Warhol aangekocht. Het was een portret
van Beatrix. Ik merkte dat ik me in deze stroming het meest kon vinden. Het is kunst van mijn generatie, ik ben ermee opgegroeid. Ja popart, dat moest ‘m worden. Ik had daar wel de hulp van Reemer voor nodig om erachter te komen.”
In hoeverre zijn er overeenkomsten tussen popmuziek en popart?
“Beide bewegen zich voort in dezelfde wereld. In dezelfde sferen. Warhol was niet voor niks manager van de Amerikaanse rockband The Velvet Underground. Het is geen toeval dat Warhol meer dan 70 platenhoezen heeft ontwikkeld. Maar ik wil er ook weer niet te diep op ingaan, want ik wil mezelf niet voordoen als een kunstkenner. Ik ben een kunstverzamelaar.”
Maar welke betekenis heeft al die kunst dan voor u?
“Dat vind ik lastig te zeggen. Om eerlijk te zijn vind ik dat er nogal eens ingewikkeld wordt gedaan over kunst, terwijl het helemaal niet ingewikkeld is. ‘What you see is whatyou get’, zei Warhol altijd. Je hoeft niet altijd overal iets achter te zoeken. Als je kunst moet uitleggen, schiet het zijn doel voorbij. Ik kijk vooral naar een kunstwerk omdat ik het mooi vind, niet per se naar de diepere betekenis erachter.”
Voelt u zich wel thuis in de kunstwereld?
“Grappig dat je het vraagt, want daar heb ik zelf ook weleens over nagedacht. Ik denk dat het eerlijke antwoord op die vraag ‘nee’ is. Toen ik aan het begin van deze eeuw begon met mijn kunstverzameling, ging ik fysiek nog naar veilingen toe. Ik vond het hartstikke leuk om kunst aante kopen, maar heb me nooit helemaal op mijn gemak gevoeld. Niet op een beurs en ook niet in musea. Hoe dat komt? Ik vind het een beetje een arrogante wereld. Zoals ik net al zei: er wordt nogal ingewikkeld over gedaan.”
Is popmuziek eigenlijk ook een vorm van kunst?
“Zo werd het vroeger zeker niet gezien. In mijn beginjaren als radio-dj was popmuziek zoiets als een uiting van de duivel. Veel mensen vonden het niet om aan te horen. Maar dat is tegenwoordig wel anders, net zoals een radio-dj meer erkenning heeft gekregen en het tegenwoordig een goedbetaalde baan is. Popmuziek wordt als een volwassen kunstvorm beschouwd en zo zie ik het ook.
Wat dat betreft heb ik mij mijn hele leven lang al in de kunst opgehouden, al heb ik me dat nooit gerealiseerd. Maar ja, popmuziek is ook een expertise. Je kunt er helemaal in opgaan. In die zin liggen kunst en cultuur
heel dicht bij elkaar.” Zelf doet Harding niks meer met de radio, al luistert hij nog wel regelmatig naar muziek diehij leuk vindt. Nummers uit de jaren ‘60, ‘70 en ‘80. De moderne muziek kan hem niet interesseren. Vaker is hij in de weer met zijn kunstverzameling, en dan vooral met het organiseren van zijn collectie en het tentoonstellen ervan. Eind dit jaar is zijn verzameling kunstwerken van Warhol te zien in het Italiaanse Gorizia, de culturele hoofdstad van Europa voor 2025. Verder heeft hij een deal met Museum Straat in Amsterdam-Noord, een street art-museum. Daar wordt een aparte ruimte gecreëerd waar vanaf volgend jaar maart wisselende exposities van de zijn collecties
te zien zijn. “Superleuk, maar het vergt stiekem ook veel werk”, zegt Harding. “Je moet alles in een bestand bijhou- den, alles gefotografeerd hebben en de werken moeten worden opgeslagen onder de juiste klimatologische omstandigheden.”
Voelt u zich meer een radio-dj of kunstverzamelaar?
“Ik laat me niet zo graag in een hokje plaatsen. Ik zou het heel saai vinden als ik me moest beperken tot één hobby. Ik heb me in mijn leven nog nooit verveeld en ik ben van plan dat ook niet te gaan doen. Ik houd ook van reizen, ben regelmatig naar Afghanistan geweest. Ben ik dan ook een reiziger? En dan heb ik het nog niet eens over misschien wel mijn grootste hobby gehad: tuinieren.”
Oh, wat vindt u zo leuk aan tuinieren?
“Ik kom uit een familie met groene vingers. Mijn vader was boomkweker en mijn drie broers zijn ook allemaal de tuin in gegaan. Zij gingen allemaal naar de Rijks Middelbare Tuinbouwschool. Ik wilde dat juist niet, had er geen interesse in. Pas op latere leeftijd is die passie voor de tuin ontstaan.”
Hoe kwam dat?
“Ik ging op een gegeven moment in Nijkerk wonen. Ik had een landgoed in de polder met veel grond gekocht. Ik heb niet alleen koeien, kippen en schapen, maar ook een siertuin van meer dan een hectare. Toen ik me eenmaal meer met de tuin ging bezighouden, merkte ik dat ik het stiekem toch wel heel leuk vond. Buiten bezig zijn, vieze handen krijgen en een moestuin bijhouden. Zelf groenten kweken, sla bijvoorbeeld. Nu doe ik eigenlijk niks liever dan werken in de tuin. Ik geniet er met volle teugen van.”
Kunt u er ook zo naar uitkijken als uw kunstverzameling weer ergens geëxposeerd wordt?
“Jazeker, ik vind het geweldig om mijn collectie aan het grote publiek te kunnen tonen. Dan krijgt het voor mij alleen maar meer waarde.”